ευμορφαρδινιασμένος

εὐμορφαρδινιασμένος, -η, -ον (Μ)

αυτός που βρίσκεται σε καλή διάταξη, σε σωστή τάξη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μτχ. παρακμ. τού αμάρτυρου ρ. *ευμορφα-ρδινιάζομαι < εύμορφα (< εύμορφος) + ορδινιάζομαι «τακτοποιώ» (< λατ. ordo, -inis «τάξη»)].